“Als ik later meer tijd heb ga ik schilderen”, dacht Ellen van Manen (73 jaar) altijd. Het ‘later’ kwam eerder dan gedacht. Een auto-imuumziekte liet de Lentse 21 jaar geleden per toeval kennismaken met de schilderkunst. Het was een vorm van therapie vanuit de St. Maartenskliniek. “Ik kon niet eens een kwast vasthouden, met klittenband werd deze aan mijn hand vastgemaakt”, blikt Ellen terug op deze donkere periode uit haar leven. Nu exposeert de schilderes met haar bloemen in hospice De Zijdevlinder in Wageningen en hospice De Goudvlinder in Bemmel.

Grote en kleine werken, tegenwoordig vooral geschilderd met olieverf, “acrylverf droogt onder je handen vandaan”. Kleurige bloemen is wat Ellen kenmerkt. “Ik schilder altijd de kern van een bloem, nooit een vaas met bloemen. Ik vind het mooi om de bloemen in te kijken. Kijk bijvoorbeeld eens goed naar een orchidee. Dat lijnenspel is prachtig”, vertelt ze. Haar man Rob vult aan: “Veel mensen willen ook weten welke bloem het is die ze op het schilderij zien. Soms heeft de bloem helemaal geen naam, het zijn ook vaak fantasiebloemen”. “Ik laat mij inspireren door tijdschriften maar ook door reclames. Ken je die reclame van Chanel? Daar zit een hele mooi rode bloem in. Dat zoek ik dan op internet op en dan maak ik een schets van deze bloem”, vertelt Ellen.

Vrolijke werken
De werken van Ellen hangen op de gangen en de huiskamers. Het zorgt voor een vleugje vrolijkheid in de laatste fasen van de levens van de gasten en hun naasten. “Een andere schilderes heeft mij in contact gebracht met de teamleider van de hospices. Ze tipte mij omdat ik veel vrolijke werken maak.”

“Natuurlijk heb ik ook wel favorieten hoor. Kijk deze dan!” Ellen laat een foto zien. “Dit is echt een schatje, enig. Het is een klein werk. Ik ben ook altijd aan het twijfelen of het werk wel écht af is.” En dan gebeurt het weleens dat Ellen een schilderij even opzij zet, om het na een tijdje er weer bij te pakken en er iets aan te veranderen of aan toe te voegen. “Neem dit schilderij bijvoorbeeld. Ik heb laatst pas een steeltje toegevoegd”, Ellen laat een foto zien van haar meest recente werk; twee fantasiebloemen op een donkere achtergrond.

Kunstacademie
Nadat Ellen werd ontslagen uit de St. Maartenskliniek sloot ze zich aan bij Atelier 23. Dit is een plek waar mensen met een beperking zichzelf kunnen ontwikkelen door bezig te zijn met kunst. Ze leerde er veel. Over de kunst, het schilderen maar ook prijsbepaling. Want de schilderijen werden ook verkocht. Ik ben op zoek gegaan naar een eigen plek en begonnen onder de naam Het Atelier. Nu komen er vijf vrouwen in Het Atelier in Elst om te schilderen. Bij mij hoeven ze geen kunstwerken te produceren. Het gaat ook om het sociale contact. Soms komen we niet aan de kunst toe en heeft iemand alleen maar zin om er te zijn. Dat is ook prima”, vertelt Ellen.

En dan te bedenken dat het kleine meisje Ellen heel graag naar de kunstacademie wilde, maar het niet mocht van haar vader. “Ik ging toch trouwen en voor het gezin zorgen dus waarom zou ik naar de kunstacademie moeten, zo vond mijn vader. En kijk waar ik nu sta!”.

Ellen’s Gallery
Alle schilderijen van Ellen van Manen zijn te koop, ook de schilderijen van de exposities bij de hospices. Neem vooral even een kijkje op Ellen’s Gallery!