“Halleluja…”. Uit volle borst zingen de mannen mee met dit songfestivalnummer uit 1979. Een nummer uitgekozen door medewerker welzijn Nino. “Het nummer heeft zoveel power!” Collega Sergio vult aan: “En iedereen kent het ook toch? Wat vinden jullie ervan dat er politieke statements in nummers voorkomen?”

Elke dinsdagmiddag komen verschillende mannen van verschillende woningen van Oranje Nassau’s Oord bijeen om samen muziek te luisteren of om samen de laatste voetbalwedstrijden te bespreken. Een echte mannengroep dus. “Ze zeggen altijd dat sport of muziek niet beïnvloed mogen worden door politiek. Maar dat is toch wel zo. Het is toch ook gewoon een geldkwestie? Bijvoorbeeld Duitsland, die heeft maar 1 keer het Eurovisie songfestival gewonnen, met een nummer over vrede nota bene. Hoezo geen politiek?”, reageert een bewoner op Sergio’s vraag. Ondertussen neemt meneer Krijgsman een slokje van zijn port en knipt meneer Gaasbeek met zijn vingers, als zijnde een hint dat de muziek wel weer aan mag.

Meneer Van Riessen mag een nummer uitkiezen. “Ik weet wel waarvoor je kiest, iets met André Hazes?”, vraagt Sergio. Meneer … knikt glimlachend. Welk nummer, dat maakt niet uit. Het wordt Kleine jongen, een echte meezinger. Meneer Bos mag als laatste een nummer uitkiezen. Het wordt White cliffs of dover van Vera Leen. Een rustige afsluiter van een fijne middag.